Vandaag 20 april 2020 - een melding op mijn Instagram account met een herinnering van 5 jaar geleden. Fien was net herstellende van haar zoveelste nare week van ziek zijn. Iets van epilepsie aanvallen die standaard een week lang aanhielden. Alles maar dan ook alles wat ze in zich had, een week lang uitspugen. En dan weer 3 weken aansterken om vervolgens weer het hele riedeltje opnieuw te doen. Poeh, als ik nu terugkijk naar deze herinnering dan was dat voor ons heel normaal. Fien, ons meisje heeft ons echt geleerd om heel flexibel te zijn. Ons leven ging toen een stuk langzamer. Liep het ene weekend in de soep dan hadden we altijd nog een back-up plan voor het volgende weekend. En al onze lieve vrienden en familie wisten dat en pasten zich moeiteloos aan. De feestdagen waren dan ook niet vanzelfsprekend maar we genoten er enorm van als het wel eens lukte.
Vandaag 20 april, 75 jaar geleden is Nijkerk (de plek die wij “thuis” noemen) bevrijd, hoe bijzonder is dat! En zo belangrijk om te vieren maar helaas is dat nu even vanuit huis. Nu met "Corona" zie ik veel mensen om me heen worstelen met die afgenomen vrijheid. Ik denk dat vele mensen met een beperking of ouders van een beperkt kindje dat kunnen beamen: het is moeilijk! Maar... het went, echt! En ook dan kan je nog steeds genieten. Misschien zelfs net een beetje meer. 🧡 Deze herinnering van ons dochtertje weet ik nog als de dag van gisteren, het was eindelijk een prachtige dag om even buiten te zitten, Fien liet vanuit haar bedje een glimlachje horen en dat was voor ons het teken dat ze weer hier was “van eventjes weggeweest”. Pap, mam, ik ben er weer en kijk, ik klap mee... ons engeltje 😇
